Proces barwienia metali opiera się na powierzchniowej reakcji metalu ze składnikami zawartymi w przygotowanych preparatach. W wyniku reakcji powstają „produkty” reakcji doskonale przylegające do podłoża. Aplikacja preparatów może następować w warunkach „bezprądowych” lub w toku procesu elektrochemicznego.
Miedź i mosiądze to metale, które pozwalają na wytworzenie szerokiej gamy barw na ich powierzchni. Barwne warstwy mogą mieć zarówno charakter ochronny, jak i dekoracyjny. W przypadku cynku i kadmu najczęściej stosowane są kąpiele, które mają charakter konwersyjnych powłok ochronnych. Do głównych grup możemy zaliczyć w tym przypadku powłoki chromianowe, które są otrzymywane z kąpieli zawierających kwas chromowy lub chromiany.
Barwienie niklu stosowane jest w głównej mierze w celach dekoracyjnych. Stosowane są procesy oraz kąpiele, które pozwalają na wytwarzanie powłok niklowych w kolorze brązowym i czarnym. Otrzymywane są metodą elektrochemiczną. W przypadku aluminium doskonałe efekty można uzyskać podczas stosowania anodowego procesu elektrochemicznego w kąpielach chromianowych. W wyniku anodowania aluminium można uzyskać warstwy o barwie żółtej, pomarańczowej i złotej. Bezbarwne warstwy tlenku aluminium można barwić na różne kolory. Barw tych nie sposób uzyskać metodą chemiczną czy też zanurzeniową w kąpielach na bazie barwników organicznych.
Srebro w większości przypadków poddawane jest patynowaniu. Dzięki temu można uzyskać powierzchnie odporne na korozję. Elementy stalowe najczęściej są poddawane czernieniu. Proces ten zachodzi w silnie alkalicznych roztworach pod wpływem wysokiej temperatury. Wiele dodatkowych informacji na temat wzmocnienia barwy metali możecie znaleźć na stronie: https://www.tegal.pl/technologie/technologie-galwaniczne/powloki-galwanotechniczne/chromowanie/.
